Âşık hiç yalnız kalır mı hafız...

''Ayrılık hasretlik kâr etti cana

Seher yeli sultanımdan bi haber

Selam tebliğ et hutbi cihana

Seher yeli sevdiğimden bi haber

Seher yeli sultanımdan bi haber''

Ayrılık hasretlik bazen kâr eder cana. Sevenle sevilen arasında fark var mıdır? Bakın orası şüpheli. Bir zaman demiştim ki “Aşık hiç yalnız kalır mı hafız? Yar çıksa kapıdan hasreti girer, hayali girer içeri.”

Aşık tek başınayken bile yalnız kalamayan adamdır. Yalnız kalamaz o. Ya sevgilinin hayali vardır ya kendisi. Hz. Mevlana gibi seslenir: ''İki gecem var ikisinde de uykusuzum. Biri sensiz olduğum gece, hasretin bırakmaz ki gözüme uyku girsin. Diğeri senle olduğum gece, yanımda sen varken uyumak olur mu?''

Aşık yalnız kalamaz hafız! Ayrılık hasretlikte kâr ediverir bazen cana. Almış aşık sevgilinin yanına gitmiş başını. Boynunu bükmüş, özledim demiş, perişanım, derdim çok, gamım çok, kederim çok…

Aşığın kederi olmaz hafız! Aşıkta keder ne arar? Sevgilinin yüzünü gördüğün anda bitiverir bütün kederler, bütün dertler, bütün tasalar. Belki Hz. Mevlana onun için der: ''Kimisi yüzünü sevgiliye döner, kimisinin yüzü sevgiliye dönmüştür.''

Aşık yalnız kalamaz, kalkar gider sevgilinin yanına. Derdini anlatır, tasasını. Sevgili güler, ayaklarını aşığının dizlerine koyar ve döner bakar. “Kederin var mı?” Durur bir aşık yoklar kalbini “yok” deyiverir. Maşuk güler “Var deseydin yalancısın diyecektim.”

Sevgilinin yüzünü görünce kalbinde hala dert olan adam aşk iddiasında bulunmasın. Sesini duyunca, hayali hatırına gelince, kalbini yoklayınca kalbinde hala dert varsa, keder varsa, gam varsa sen aşık değilsin hafız!

Çünkü sevgilinin derdi öyle bir derttir ki bütün dertleri siler, kaldırır, atar. Ayrılık hasretlik kâr eder bazen cana, seher yelinden haber gönderir aşık. Aşığa her şey onu söylemezse o adama aşık denir mi? Seher yeli güzel bir koku getirse “yâr oturmuş yele karşı, alıp getirdiği koku onun kokusu” diyemeyen adam aşık mıdır? Yüzüne yağan kar tanesini sevgilinin parmakları zannetmeyen, bir bardak çayı iki tane söyleyip “iki çay söylemiştik orda, birisi açık” keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Ne güzel söylemiş Cemal Süreyya “İki çay söyler orda birisi açık, birini kendi yerine diğerini sevgilinin yerine içer.” Her şey onu söyler.

Bir zaman demiştim ki “bana her şey seni hatırlatıyor” diyen adam aşık değil unutkandır. “Hiçbir şey seni unutturamıyor” diyen adam aşktan birazcık haberi vardır. Birazcık haberi oluşu, hiçbir şey unutturamıyorsa onu, hala kendisi vardır. Tam haberi olsa kendisi de kalmayacak. Aşık maşuk varsa hala, orda aşk yoktur hafız! Yok etmiyorsa aşk yoktur! Aşk, ne güzel söylemiş Niyazi Mısri Sultan “Bela gökten yağmur gibi yağarsa başını ana tutmaktır adı aşk. Elinde sükkeri ayruğa sunup. Ağuyu kendi yutmaktır adı aşk.” 

Ayrılık hasretlik kâr eder cana ve bir ümit beklersin. Bir gün olur perde:

Kaldır nikâbını ey vech-i enver.

Zulmette gönlümüz olsun münevver

Şarab-ı lalinin lezzeti dilber

Söyletir efsane efsane beni

Sakiya camında nedir bu esrar

Kıldı bir katresi mestane beni

Şarab-ı lalinde ne keyfiyet var

Gezdirir meyhane meyhane beni

Birgün olur perdeyi yâr kaldırır. Seyrü cemali ile bizi güldürür. Kadir bunun için var. Ramazan bunun için gelir. İnsan böyle insan olur. Aşık böyle hiç olur hafız. Bir gün olur perdeyi yâr kaldırır…

Sevgili Serdar Tuncer'in Ramazan-ı Şerif dolayısıyla sunduğu ''Sahurdan Kalplere'' programında paylaştığı güzel yorumu. Ben çok beğeniyorum. Dilerim sizler de beğenirsiniz.