Yeşil'in Vedası
Yeşilin en güzel tonuydu. Sevgi dolu bir ağacın en ihtişamlı yerinden etrafı seyrediyordu. Eşsizdi manzara... Tüm sevilenlerle beraber bir de çok sevdiği vardı. Mutlu, huzurlu ve keyifli hissediyordu kendini. Yeşili hep öyle capcanlı kalacak, gövdesi ondan hiç ayrılmayacak zannediyordu. Bilmiyordu ki beraber zamana yenik düşeceklerdi. Nereden bilebilirdi? Kendi dünyasından başını kaldırıp diğer ağaçlara bakmamıştı ki hiç. Oysa etraf aynı sebeple gövdesinden ayrılan yüzlerce yaprakla doluydu...
Sonra ne mi oldu? Hep ilkbahar olacağını sandığı mevsim artık sonbahar oldu. Yeşilinin rengi yavaş yavaş solgun bir sarıya dönmeye başladı. ''Dur! Paniğe kapılma, belki toparlarsın.'' dedi içinden. Olmadı, toparlayamadı... Bir kere dağılmıştı çünkü... Bir kere yaprak, ait olduğu gövdesine küsmüştü...
Gövde'nin kısa süren çabaları, yaprağın son çırpınışları... Sonunda tükenişi... Beraberinde diğer yapraklarla beraber yere düşüşünü getirdi. Evet! Çok sert oldu bu düşüş. Hala içinde zerre de olsa bir umut vardı. Ne bileyim en azından gövdesine yakın can verirdi. O deli rüzgâr esmeseydi...
Rüzgâr onu alıp sürükledi bilmediği diyarlara... Savrulup durdu. Gövdeyse uzaktan seyirci kalmakla yetindi sadece. Oysa dallarını uzatsaydı yakalayabilirdi yeşilini... Oysa bir zamanlar en çok onu sevmişti... Yeşil kaybetti güzelliğini, ihtişamını, inancını... Bir çıtırtıya kurban gitti en sonunda. Canı yandı yanmasına ya en çok gövdesinin sessiz kalışı yaralamıştı onu. O, buram buram hasret koklarken gövdesi başkalarını özlüyordu.
Ve sonunda kurudu yeşil... Yeniden ilkbaharın geleceğini bilmeden gözyaşları içerisinde vedalaştı gövdesiyle. Sanki onu duyuyormuş gibi... Sanki hiç unutulmamış gibi... Evet, yeniden doğacaktı ilkbaharda. Ama bir daha asla yeşilin aynı tonuna sahip olamayacaktı. Yeşil gitti. Yeşil soldu...
çok güzel....
YanıtlaSilSevgiler..
http://blogdakicin.blogspot.com.tr/
Teşekkür ederim Fatma Hanım. Sevgiler...
SilAğaçlar öyle, insanlar öyle olmasın tek...
YanıtlaSilÇok beğendim :)
Olmasınlar inşallah... Teşekkür ederim :)
SilNe kadar güzel bir yazı olmuş, ayrıca yaprak resmi çok güzel.
YanıtlaSilFeridun Düzağaç güzel bir tercih.
Teşekkür ederim Gökhan Abi :)
SilKendimi bu yaprağa benzetirim bazen. Şarkı da o yüzden çok hisli geliyor. Sevgiler...
Rica ederim kardeşim. :)
SilYaprak dile geldi ve ne güzel konuştu. Vedalar acıtır hep, kanatır, eskisi gibi olmaz ayrılığa uğrayanlar. Kaleminize sağlık...
YanıtlaSilAh değil mi... Maalesef öyle. Yine de yaşanılan her şeye bin şükür. Teşekkür ederim. :)
Silyeşil veda edeli çok oldu, son sarı düştü, artık beyazları öpüyoruz ;)
YanıtlaSilÖyle ya beyaz en güzeli. Tertemiz, masum, hiç kirlenmemiş... Yeşile hasret duyduğumdan bu yazı :)
SilZaten onlar canlılar. Çok güzel bir yazıydı. Kalemine sağlık yavrum. Sevgilerimle :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim ablacım. Saygı ve sevgiyle selamlıyorum. :)
Silhayııır olmasın öylee olmaz öyleee yeşerir yaaa yineee :)
YanıtlaSilYeşerir tabiii. Ama aynı yeşil olmaz kiiiii :((( Çok takmışım o yeşile :)
SilCok guzel bir yazi olmus 👍 Yapraga bayildim
YanıtlaSilTeşekkür ederim. :) Yaprağı özledim ben de çok hisliydi o :) Sevgiler...
SilBöyle benzetmeler, böyle cümleler, ancak derin bir hüznün sonucunda ortaya çıkabilir. Ama ilkbaharın yeniden geleceğini de biliyorsunuz, umut da var yani. Bir sitem; doğru sözcük bu sanırım. Sitem etmişsiniz. Diyecek söz bırakmadınız, kaleminize sağlık, efendim!
YanıtlaSilKesinlikle öyle! Bu bir sitem. Sonunda umut olan türden... Güzel yorumunuz için teşekkür ederim efendim :)
SilGökhan Tekin sayesinde sizi keşfettim ve takibe aldım. Bana da beklerim.
YanıtlaSilwww.nilgunozenaydin.com
Merhaba Nilgün hanım. Hoş geldiniz. :) Sitenizi mutlaka ziyaret edeceğim. Sevgiler.
SilNe güzel anlatmışsınız, kaleminize sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim efendim.
SilGönlünün güzelliği gözlerine vuran ayni zamanda kalemine de yansıyan nadir ve değerli insan, ellerine sağlık çok güzel bir yazıydı canım benim..
YanıtlaSilDiloşum... Teşekkür ederim güzel dostum. Kalbinin güzelliği her yerine sirayet etmiş insan :)
SilMevsimlerin en güzel yani ne olursa olsun yeniden kendilerini yenilemeleri.
YanıtlaSilBiz insanlar da mevsimlere benzeriz bazen. Güçlü olabilirsek yeniden ayağa kalkabiliriz. Yeniden çiçekler açar gönlümüzde belki. Öyle değil mi? Teşekkürler :)
Sil